🎈 Rok Szkolny W Norwegii 2018

Do igrzysk olimpijskich w Pekinie, jakie czekają nas za niespełna trzy i pół roku gospodarze przygotowują swoich skoczków narciarskich na trzech frontach. W Chinach trenuje grupa aktywnych zawodników, którą od kilku miesięcy prowadzi Słoweniec Jure Radelj. W Finlandii na dniach swoje funkcjonowanie rozpocznie projekt szkolenia od zera młodych przedstawicieli Państwa Środka Rok szkolny za granicą. Zapewne jesteś podekscytowany planowaniem programu roku szkolnego za granicą i jesteś ciekawy, jaki program i gdzie możesz wybrać? Wybierz swój kierunek i zobacz, jakie masz możliwości w każdym kraju. Może to być wymiana uczniowska do Anglii albo niezapomniany rok w odległej Australii czy Stanach Zjednoczonych! Czas i miejsce realizacji zadań WSDZ w harmonogramie działań na dany rok szkolny. Czyli kiedy i gdzie mogę/możemy przeprowadzać doradztwo zawodowe z uczniami? Przykładowy czas i miejsce: Wyjście klasy do kina. Pod koniec seansu pojawia się zawsze bardzo duża liczba nazwisk przypisana do konkretnych zawodów, których na co dzień nie 28.05.2018. Polonia Stavanger – polski klub piłkarski w Norwegii Polonia Stavanger – polski klub piłkarski w Norwegii. Drugi rok działalności klubu Ulga 10% przysługuje osobom, które pracują w Norwegii nie dłużej niż 2 lata, czyli w przypadku, gdy 2020 rok był Twoim pierwszym lub drugim rokiem pracy w Norwegii. Dzięki skorzystaniu z tej ulgi podatkowej można zmniejszyć kwotę podlegającą opodatkowaniu o 10% dochodów uzyskanych w Norwegii, ale odpis nie może być wyższy niż Jak wygląda edukacja w Norwegii? Obowiązek szkolny w Norwegii dotyczy dzieci od 6. do 16. roku życia. Uczniowie mają zapewnioną bezpłatną, publiczną szkołę podstawową oraz szkołę średnią I stopnia. Rok szkolny w Norwegii rozpoczyna się zazwyczaj w połowie sierpnia, a kończy w połowie czerwca. Uczniowie mają kilka okresów Zarobki w Norwegii - ile zarobisz najmniej w 2019? Czy obowiązuje minimalne wynagrodzenie za wykonywaną pracę? Dowiedz się więcej! 2023-05-18 2023-05-18. Dzień Wniebowstąpienia Kristi himmelfartsdag. Norwegia. 18 maja 2023 (czwartek) 28 maj. 2023-05-28 2023-05-28. Zesłanie Ducha Świętego 1. pinsedag. Cykl koniunkturalny w Norwegii w latach 2006–2018 – interpretacja austriackiej szkoły ekonomii 51 wytwórczych kapitałochłonnych na pracochłonne, co jednak przynosi kolejne straty księ- gowe. DdJ71E. Ludność 2012 (mln): 5,0Język urzędowy: norweskiDomena internetowa: .no .sj .bvKod telefoniczny: +47Kod kraju: NOPrzewidywany czas kształcenia, 2009: 18,2uczniowie, pl. publiczne, ISCED 1-3, 2011 (%): 95,6uczniowie, pl. prywatne, ISCED 1-3, 2011 (%): 4,4odsetek uczniów i studentów ISCED 0-6 w całej populacji, 2000 (%): 25,3odsetek uczniów i studentów ISCED 0-6 w całej populacji, 2009 (%): 26,1absolwenci szkół średnich ISCED 3 w wieku 20-24, 2010 (% populacji): 71,1 a) Etapy Grunnskole (szkoła podstawowa i średnia I stopnia) - wiek: 6-16 lat (klasy 1-10) Barnetrinnet (etap szkoły podstawowej): wiek: 6-12 (klasy 1-7) Ungdomstrinnet (etap szkoły średniej I stopnia): wiek: 13-16 (klasy 8-10) Kształcenie jest obowiązkowe w wieku od 6 do 16 lat i odbywa się w tej samej szkole (szkoła podstawowa Barnetrinnet i średnia I stopnia Ungdomstrinnet) . b) Kryteria przyjęć Dzieci rozpoczynają kształcenie obowiązkowe w roku kalendarzowym, w którym kończą 6 lat. Zgodnie z ogólną zasadą, uczniowie uczęszczają do szkoły publicznej, która jest położona najbliżej ich miejsca zamieszkania, lub szkoły wyznaczonej jako „rejonowa” dla ich miejsca zamieszkania. Po złożeniu odpowiedniego podania, uczeń może zostać przyjęty do innej szkoły, jeśli są w niej wolne miejsca. Kształcenie obowiązkowe jest bezpłatne w szkołach publicznych, natomiast w szkołach prywatnych od uczniów pobiera się czesne. c) Dzienny/tygodniowy/roczny wymiar zajęć Od 1994 r. rok szkolny trwa 38 tygodni dla uczniów i 39 tygodni dla nauczycieli. Rok szkolny obejmuje 190 dni od połowy sierpnia do połowy czerwca. Tydzień nauki w szkole trwa pięć dni, a długość jednostki lekcyjnej wynosi 60 minut. Administracja szkolna może sama ustalać dzienny wymiar zajęć. Minimalny wymiar zajęć dydaktycznych w roku 2011/12 wynosi 5 234 godzin lekcyjnych w szkole podstawowej (klasy 1-7) i 2 556 w szkole średniej I stopnia (klasy 8-10). W wielu gminach nauka obejmuje więcej godzin zajęć niż wymagane minimum. d) Wielkość klas/podział uczniów na klasy Uczniów dzieli się na grupy zgodnie z odpowiednimi kryteriami pedagogicznymi. Grupy mogą składać się z uczniów w tym samym lub różnym wieku. Nie istnieją przepisy dotyczące klas i ich maksymalnej wielkości. Zajęcia prowadzi jeden nauczyciel przedmiotów zintegrowanych, nauczyciel kilku przedmiotów lub nauczyciele przedmiotu. Rolę podobną do roli wychowawcy pełni tzw. nauczyciel do kontaktu - każdy uczeń jest przypisany do nauczyciela, który odpowiada za jego zadania szkolne, w tym także kontakty z rodzicami. e) Programy i treści nauczania Propozycje nowych programów nauczania przedstawia Dyrekcja ds. Edukacji i Szkoleń. Wszystkie decyzje dotyczące programów nauczania podejmuje Ministerstwo, natomiast Dyrekcja odpowiada za ich opracowanie i rozpowszechnianie. Ogólnokrajowy Program Promocji Wiedzy z 2006r. obejmuje 10-letni okres kształcenia obowiązkowego oraz szkolnictwo średnie II stopnia. Podstawy programowe dla poszczególnych przedmiotów zawierają opis kompetencji jakie uczeń nabywa w ciągu roku nauki (po skończeniu danej klasy). Program podkreśla znaczenie rozwijania pięciu umiejętności podstawowych, które stanowią integralną część wszystkich przedmiotów i promocji wiedzy poprzez podejście oparte na efektach uczenia się. Przez cały okres kształcenia obowiązkowego program nauczania obejmuje następujące przedmioty: język norweski, matematyka, język angielski, przedmioty przyrodnicze, wiedza o społeczeństwie i historia, religia, filozofia i etyka, wychowanie plastyczne i prace ręczne, odżywianie i zdrowie, wychowanie muzyczne, wychowanie fizyczne, język obcy/ pogłębione studia językowe, praca na rzecz samorządu klasowego i uczniowskiego oraz przedmioty do wyboru. Nauczyciele mają prawo wyboru podręczników i programów nauczania. f) Ocena, promocja i kwalifikacje Na poziomie szkoły podstawowej (klasy 1-7) nie prowadzi się formalnej oceny. Na poziomie szkoły średniej I stopnia (klasy 8-10) stopnie są wystawiane z każdego przedmiotu dwa razy do roku na podstawie oceny dokonywanej przez nauczyciela. Promocja do następnej klasy jest automatyczna. Na zakończenie nauki w grunnskole wszyscy uczniowie przystępują do ogólnokrajowych egzaminów i otrzymują świadectwo, na którym podaje się wszystkie uzyskane stopnie. Wszyscy uczniowie, którzy otrzymali świadectwo, mają zagwarantowany wstęp do szkoły średniej II stopnia. Od 2007/8 r. przeprowadzane są ogólnokrajowe sprawdziany z podstawowych umiejętności w klasach V i VIII, sprawdziany obejmują czytanie, język angielski i matematykę, a od 2010/11 r. sprawdzian przeprowadza się także w IX klasie (obejmuje czytanie i matematykę). Obowiązkowo przeprowadza się również testy w zakresie umiejętności czytania w klasach I, II i III oraz umiejętności matematycznych w klasie II, dodatkowo szkoły mogą przeprowadzać testy w zakresie umiejętności matematycznych w klasie I i III oraz językowych (język angielski) w klasie III. Za ogólnokrajowe egzaminy i ocenę ucznia odpowiada Dyrekcja ds. Szkolnictwa Podstawowego i Średniego, która wydaje również wytyczne w tym zakresie. źródło: Eures, Eures Polska, Eurostat, Eurydice, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Fundacja Varkey’a po raz czwarty ogłosiła listę dziesięciu finalistów nagrody dla najlepszych nauczycieli na świecie. Nagroda Global Teacher Prize zwana Nauczycielskim Noblem to milion dolarów. Przyznawana jest od 2015 roku nauczycielowi, który wniósł nieprzeciętne wartości do tego zawodu. Dotychczasowymi laureatami byli: Amerykanka Nancie Atwell, Palestynka Hanan Al Hroub oraz Kanadyjka Maggie MacDonell (kliknij w nazwisko, żeby dowiedzieć się więcej). W poprzednich latach również polscy nauczyciele zwrócili uwagę jury The Global Teacher Prize. Wśród czterdziestu finalistów w 2015 roku znalazła się Jolanta Okuniewska, a w zeszłym roku w szerokim gronie finalistów znalazł się Mariusz Zyngier. Jednak aż do tego roku żaden polski nauczyciel nie dotarł do ścisłego finału tego wyróżnienia. W tym roku w gronie dziesięciu finalistów jest Barbara Ana Zielonka, Polka, która wyemigrowała do Norwegii w wieku 25 lat i w tej chwili uczy języka angielskiego w szkole średniej w Nannestad. A oto tegoroczni finaliści The Global Teacher Prize: Nurten Akuuş – Turcja Założycielka pierwszego przedszkola w swojej społeczności. Zmieniła swych podopiecznych z dzieci, które ledwo potrafiły się przedstawić, w osoby, które świetnie czytają i piszą. Poziom ich kompetencji wzrósł z dwudziestu do dziewięćdziesięciu procent. Aby włączyć rodziny w proces kształcenia i wychowania dzieci, wymyśliła projekt „Tato, opowiedz mi historię”. Zdobyła tytuł „Nauczycielki roku” w Turcji w latach 2015 i 2016. Marjorie Brown – RPA Wcześniej bojowniczka o prawa człowieka, obecnie działa na rzecz propagowania literatury wśród najuboższych dzieci swego kraju. Spopularyzowała konkurs Kids Lit najpierw w RPA, a potem namówiła dzieci do występu w jego międzynarodowej edycji. Jej podopieczni wygrali ten konkurs trzy razy w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Luis Miguel Bermudez Gutierrez – Kolumbia Nauczyciel w jednej z najuboższych dzielnic Bogoty zmagającej się z przemocą z użyciem broni, biedą oraz nadużyciami na tle seksualnym. W 2014 roku, gdy rozpoczynał program edukacji seksualnej w swojej szkole, odnotowano w niej aż siedemdziesiąt przypadków ciąży wśród uczennic. Pod koniec roku 2017 udało się zmniejszyć tę liczbę do zera. Za swą pracę otrzymał tytuł Nauczyciela Roku w Kolumbii. Jesus Insilada – Filipiny Pochodzi z rodziny ubogich chłopów. Działa na rzecz rdzennej ludności Filipin poprzez nauczanie oparte na tradycji – naukę tradycyjnych tańców, pieśni, gier i rzemiosła. Skuteczności jego metody dowodzą testy: aż osiemdziesiąt siedem procent jego uczniów osiąga zadowalające rezultaty w testach oceniających kompetencje. Za opracowanie metody nauczania opartej na tradycyjnej kulturze otrzymał liczne, w tym międzynarodowe nagrody. Glenn Lee – USA Z wykształcenia jest inżynierem elektrykiem. Nauczycielem został dwadzieścia cztery lata temu chcąc zarazić dzieci miłością do przedmiotów ścisłych. Czyni to poprzez naukę robotyki metodą opartą na maksymalnym wykorzystaniu aplikacji ze świata przemysłu. Dzięki pozyskaniu milionowych dotacji udało mu się rozpocząć aż siedemset pięćdziesiąt programów nauczania robotyki w szkołach na Hawajach. Diego Mahfouz Faria Lima – Brazylia Dzięki jego staraniom ze szkoły, w której uczy, zniknęła broń i narkotyki. Szkoła zmieniła się w przyjazne miejsce z silnymi więziami społecznymi. Wcześniej była placówką pełną przemocy, z uczniami notorycznie przerywającymi naukę i rodzicami, którzy obawiali się zapisać do niej swoje dzieci. Do przemiany Diego zaangażował uczniów, rodziców, nauczycieli i szkolny personel oraz lokalną społeczność. Rozpoczął od zdobycia środków od lokalnych przedsiębiorców na remont szkoły, który dokonał się rękami wspólnoty. Potem otworzył bibliotekę. Koen Timmers – Belgia Dowiedziawszy się o tragicznej sytuacji w obozie dla uchodźców Kakuma w Kenii, Koen stworzył projekt wysyłki laptopów, paneli słonecznych i infrastruktury do połączenia z internetem. Dzięki temu dzieci mieszkające w obozie mogły rozpocząć naukę. Hardware służy obecnie stu nauczycielom w całej Kenii, a Koen zajmuje się dostarczaniem materiałów do nauczania poprzez Skype. Do Projektu Kakuma udało mu się zaangażować dwadzieścia tysięcy osób z całego świata. Eddie Woo – Australia Nauczyciel – entuzjasta matematyki, znany przede wszystkim z kanału video „WooTube”, który ma sto osiemdziesiąt dwa tysiące subskrybentów na całym świecie. Dowiedziawszy się, że studenci pedagogiki traktują jego kanał jako okno, przez które mogą zajrzeć do prawdziwej szkolnej klasy, stworzył również kanał, w którym nauczyciele dzielą się swoim doświadczeniem. W swojej szkole stworzył program, w którym uczniowie jedenastych klas pomagają młodszym kolegom w nauce matematyki jednocześnie wzmacniając ich wiarę we własne umiejętności. Andria Zafirakou – Wielka Brytania Andria uczy w zróżnicowanej etnicznie szkole w północno-zachodnim Londynie, w której rozbrzmiewa aż 35 języków. Uczniowie pochodzą z najuboższych brytyjskich rodzin, nierzadko mieszkających po pięć w jednym mieszkaniu, często narażonych na przemoc lokalnych gangów. Nauczywszy się podstaw każdego języka i dostosowawszy program nauczania, Andria zdołała dotrzeć do uczniów, których nieznajomość angielskiego wykluczyła ze szkolnej społeczności. Pomogła uruchomić somalijski chór, a dzięki jej oryginalnym metodom nauczania jej szkoła znalazła się w brytyjskiej czołówce placówek pod względem nauczania matematyki. Barbara Anna Zielonka – Norwegia Nauczycielka angielskiego znana z wykorzystania technik cyfrowych w procesie nauki. Jej projekt „Genius Hour” skłania dzieci do pracy nad własnymi tematami poprzez zbieranie danych w internecie, kontakt z ekspertami poprzez Facebook i Twitter i dzielenie się rezultatami z międzynarodową społecznością. Jej uczniowie biegle tworzą i edytują materiały video i podcasty, znakomicie opracowują pozyskane treści i potrafią współpracować ze sobą w czasie pracy nad projektami. Listę dziesięciu finalistów ogłosił w tym roku Bill Gates. A laureata tegorocznej nagrody poznamy 18 marca w czasie Światowego Forum Edukacji w Dubaju. Informacje i zdjęcia: The Varkey Foundation Rowery są tu bardzo popularne, ale… ze wspomaganiem elektrycznym Hulajnogo elektryczne również są tu bardzo popularne. Na tradycyjnych rowerach bez wspomagania jeżdżą głównie dzieciaki i nastolatki. A także zapaleni sportowcy i profesjonalni kolarze – oni oczywiście pedałują bez wspomagania. Nawet u nas, w stosunkowo płaskim Innlandet ukształtowanie terenu jest takie, że albo jadę ostro pod górę na 1-2 biegu, albo zdzieram klocki hamulcowe pędząc z górki z zawrotną prędkością. Na razie są dobre warunki, a ja mam całkiem niezłą kondycję, więc daję radę! Uwielbiam jeździć po Hamar, Ottestad i okolicach – topografię znam już na pamięć z Google Maps (to od dawna moje hobby), a teraz poznaję ją na żywo i wytyczam moje ulubione, najwygodniejsze i najbardziej malownicze ścieżki Płasko jest tylko wokół jeziora Mjøsa (logiczne), ale to nie po drodze. Im dalej od jeziora, tym więcej pagórków, podjazdów i ostrych zjazdów. Nie przewidzieliśmy tego, bo kiedy byliśmy tu rok temu na wakacjach i zwiedzaliśmy Hamar pieszo (głównie nad jeziorem) to to ukształtowanie terenu aż tak nie rzucało się w oczy. Jednak zastanawiam się jak to będzie zimą. W Warszawie jeździliśmy przez cały rok, również na ścieżkach pokrytych lodem, ale tu w Norwegii na takich ostrych zjazdach, z hamulcami szczękowymi, to może być dość ryzykowne – po lodzie i mokrej nawierzchni będę pędzić na łeb na szyję jak kamikadze! Cała droga do szkoły też jest ostro pod górkę, a z powrotem z górki. Wolałabym na odwrót Ciężko mi sobie wyobrazić jak będą wyglądały nasze poranki w roku szkolnym. Tym bardziej, że pieszo to co najmniej 30 minut, a tu nie można się spóźniać – ani do szkoły, ani nigdzie indziej (jest to bardzo źle widziane, o wiele gorzej niż w Polsce). Zobaczymy jak to się ułoży. Lubię się zmęczyć i zawsze uważałam, że rower elektryczny to nie prawdziwy sport, tylko gadżet dla emerytów Ale kto wie, może będę musiała się do niego przekonać? A może jesienią i zimą przerzucimy się na inne rozwiązanie: narty biegówki, sparki albo hulajnogi elektryczne? (też są tu bardzo popularne) Może wystarczą hamulce tarczowe do roweru? A może jednak autobus albo samochód – choć to dla nas ostateczność. Jeśli mieszkacie w Norwegii, dajcie znać: jak się tu poruszacie? Nasze początki w Norwegii dzień po dniu możecie obserwować na Instagramie bloga – tam jesteśmy najczęściej! Trzymajcie się! Liczba odsłon: 2 406 Nie przegap niczego! obserwuj nas na Instagramie @ – tam dzieje się najwięcej! zapisz się do newslettera – w pierwszej wiadomości dostaniesz darmowy ebook „150 zabaw Montessori dla dzieci w wieku 0-6 lat” i będziesz ze mną w stałym, wartościowym kontakcie (nie wysyłam spamu!) polub blog na Facebooku – wrzucam tam linki do nowych tekstów, mądre opinie i głupie obrazki dołącz do grupy Matki Dzikich Dzieci – to najfajniejsza grupa na fejsie: dużo wsparcia, zero hejtu A jeśli lubisz to, co robię – komentarz, lajk lub udostępnienie moich postów jest najlepszym sposobem, aby to pokazać Dziękuję! Miłośniczka drapania po pleckach. Matka, która odpuściła. Zamiast rodzicielskiej spiny i perfekcjonizmu woli święty spokój, puzzle, skakanie po kałużach i książki Astrid Lindgren. Mieszka w Warszawie, ale pisze o Skandynawii, którą odwiedza kiedy tylko ma okazję. Szczęśliwa żona mężczyzny z dalekiej północy. Rozpieszcza na potęgę - głównie siebie i męża... a dzieci tylko od czasu do czasu :) SPODOBAJĄ CI SIĘ TAKŻE:

rok szkolny w norwegii 2018